duch III
oddech, tchnienie
Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzucha I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha (IV). Rwąc z kopyta jak zając, coraz daléj, daléj, Aż mi ducha nie stało, dobiec ni nadziei (IV) Pomyśliłem, i basta: ot, leży bez ducha (IV) Prawda, że po ich strzale upadła bez duchu, Ale już pierwej niosła z dziesiątek kul w brzuchu (IV) Biegą szczwacze: już leży bez ducha, A charty mu sierć białą targają spod brzucha (XI).
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Narządy i ich funkcje ↔ Oddychanie